Centre Maurits Coppieters on a fact finding mission to Western Thrace

The European Free Alliance (EFA) and Centre Maurits Coppieters took part in an international delegation upon the invitation of the European Federation of West Thrace Turks (ABTTF) for a fact finding mission in W.Thrace, Greece. The main goal of the visit, which took place from the 21st to the 25th of September, was to assess the situation of the Turkish minority and highlight the severe human rights violations it is currently sustaining.

EFA Vice President and Coppieters Treasurer Miguel Martinez Tomey, together with MEPs Nils Torvalds and Pal Csaky and representatives of international NGOs, had the opportunity to meet with EFA member party DEB and various other organizations to get in-depth information about the problems Greek citizens of Turkish origin face:  To name a few, Greece still refuses to register organizations that bear the word “Turkish” in their name, unilaterally appoints the minority’s religious leaders (muftis) instead of encouraging their democratic election and intervenes enormously when it comes to issues related to language, minority education and property.

“It has been said many times in the past, but this is a situation unworthy of a civilized country, a member of the EU. Greece should finally listen to the demands of its Turkish minority in an open and constructive manner and stop avoiding any kind of dialogue. We are talking about peaceful Greek citizens who just wish to claim their human rights, nothing more and nothing less, and it is very sad to see them caught in the everlasting political saga between Athens and Ankara,” highlights Miguel Martinez Tomey.

He and the other members of the international delegation will draft a report that will be presented to the Greek authorities and the European Parliament in the spring of 2017.

Humanists call on Greece to ban incitement to hatred and abolish blasphemy

People protesting racism and fascism in Greece

By Elizabeth O’Casey+ On 2016-09-26 [from here] see video at 00:44:58 or speaker number 23

At the UN a group of humanist NGOs have called on Greece to decriminalise blasphemy in the country and ensure that incitement to racial hatred is outlawed.

During the 33rd session of the UN Human Rights Council, Cordelia Tucker O’Sullivan, on behalf of the Humanist Union of Greece (HUG),  the British Humanist Association (BHA), the European Humanist Federation (EHF) and the International Humanist and Ethical Union (IHEU) made a statement supporting Brazil’s call to decriminalise blasphemy, to prohibit the dissemination of  ideas relating to racial superiority or hatred and declare illegal organisations who incite racial discrimination, as recommended by a number of  UN experts.

This follows an open letter sent to Greece’s Ministry of Justice in June, by dozens of humanist and secularist organizations, including the IHEU, the EHF and HUG, which called on the Greek government to follow through on its commitment to freedom of thought and expression, and finally abolish its “blasphemy” laws.

Panayote Dimitras, Spokesperson of the Humanist Union of Greece, commented, “This statement marked the first time that non-governmental organisations raised before the Human Rights Council the need for Greece to bring its human rights legislation up to contemporary standards; i.e. by decriminalizing blasphemy and re-criminalizing racist hate speech. Until now, it has only been UN Treaty Bodies that have addressed these issues in Greece.

“We were pleased to have been able to have communicated this matter of concern to a such a wide and influential audience, which included scores of state delegations to the UN and NGOs from around the world. We hope that it is this sort of pressure on the Greek government that may will eventually succeed in encouraging it to amend its legislation.”

The group of humanist organisations also submitted a written statement on the issue.

The oral statement follows in full below:

---

ORAL STATEMENT
British Humanist Association (BHA)
International Humanist and Ethical Union (IHEU)
European Humanist and Ethical Union (EHF)
Humanist Union of Greece (HUG)

UN Human Rights Council, 33rd Session (13 – 30 September 2016)
Item 6 – Greece UPR
Cordelia Tucker O’Sullivan
Suggested recommendations to Greece on combating racism and abolishing blasphemy laws

I give this statement on behalf of the International Humanist and Ethical Union, the European Humanist Federation, the Humanist Union of Greece, and the British Humanist Association.

Our organisations welcome the UN CERD’s concluding observations on the periodic reports of Greece published on 29 August 2016, and request that the recommendations raised therein are accepted by Greece and integrated into their legal framework.

In particular, we urge Greece to:

• Recognise that the fundamental right to freedom of expression should not undermine the principles of dignity, tolerance, equality, and non-discrimination, as the exercise of the right to free expression carries with it special responsibilities, among which is the obligation not to disseminate ideas relating to racial superiority or hatred, a principle reiterated by the UN CERD;
• As a consequence of the above, bring its anti-racism legal framework into full compliance with the requirements of article 4 of the ICERD, by restoring the criminalisation of the dissemination of ideas based on racial superiority, as recommended by the UN CERD, and also in February 2015 by the European Commission against Racism and Intolerance;
• Declare illegal, and prohibit, organisations which promote and incite racial discrimination, such as the Golden Dawn political party, as recommended by the UN CERD both in 2009 and again in 2016, and also by the Special Rapporteur on contemporary forms of racism, racial discrimination, and xenophobia related to intolerance, as well as by the Council of Europe Commissioner for Human Rights and;
• Ensure that they follow through with their commitment to ensure religious freedom and tolerance by decriminalising blasphemy, as recommended by the delegation of Brazil , and abolish articles 198 and 199 from its Criminal Code that are used in a discriminatory manner only in cases of blasphemy against the official Orthodox Christian religion, as recommended by the UN CERD.

24/09/2016: My speech on the refugee crisis in Greece at the Humanist Society Scotland

This reflects the text What can we learn from the Greek experience of the refugee crisis?

What can we learn from the Greek experience of the refugee crisis?

[Speech at the Humanist Society Scotland’s 2016 Annual Conference – 24 September 2016]

Panayote Dimitras

“What can we learn from the Greek experience of the refugee crisis?” is the question I was asked to address today.

But who are the “we” in the title? Perhaps the Europeans (both in and outside the EU or outside it) in general? If so, I have the right to question whether in general Europeans do want to learn from the refugee crisis as the title suggests. If indeed, as I believe, Europeans in general do not want to learn from the refugee crisis, then they cannot learn anything and I would rest my case…

It would not be unfair and exaggerated to state that indeed probably most Europeans, or at least most European leaders, are demonstratively unwilling to learn anything. This is why they are pursuing, or supporting, or at least passively tolerating policies that are a mockery of European values and often bluntly hypocritical.

However, we who are gathered here, most if not all humanists, in fact passionate humanists, have a profound desire to learn from the refugee crisis and take action to help better manage it forcing the indifferent Europeans to change their practices and policies.

So, let us first correct the title of my speech, and the title of so many media stories. This is not a Greek refugee crisis! It is a European refugee crisis! Therefore, when reviewing the experience from that crisis we cannot limit it to a mere Greek experience but reflect on the indivisible European experience.

Indeed, Greece, which has a dismal overall human rights record, perhaps the worst in the EU, could for once legitimately claim that the “Greek refugee crisis” is in fact to a very large extent a European refugee crisis imposed upon Greece. For all practical purposes Greece was ordered by Brussels in March 2016 to warehouse refugees, preferably in island “hotspots,” with living conditions “unfit for animals” to quote Human Rights Watch.

Unabashedly the EU stated that their aim was, in the chilling words of its Spokeswoman Natasha Bertaud, to avoid “secondary movement to the rest of Europe, that means keeping asylum seekers on the islands for the most part.”

That statement was made on 20 September 2016, the day after a fire at Moria, Greece’s biggest refugee “hotspot,” situated on the island of Lesbos. The fire swept through the facility, destroying tents and shelters, and prompting the evacuation of some 4,400 residents, including dozens of unaccompanied children. Several people reportedly suffered light injuries from the fire.

The cause of the fire is still unknown and may remain forever unknown. It appears to have started during a refugee protest against conditions at the facility. The fire also occurred against a backdrop of far-right extremism and anti-immigrant rhetoric. On the day of the fire, some 500 local residents protested the migrants’ presence on Lesbos. At a similar protest last week in Chios, journalists covering the event were attacked. Well-known local members of the Nazi party Golden Dawn were seen to be among the leaders of these protests.

Several NGOs have documented severely overcrowded and filthy conditions in Moria and on other islands, where police fail to protect camp residents –including women and children– from violence (including sexual violence) and harassment.

The NGO community working on the refugee crisis had warned that the longer people are forced to live in such conditions, the more likely it is for tensions to build and violence to erupt. Indeed, several violent incidents have occurred in recent weeks in several such island stockpiles of desperate human beings who, in addition to the terrible living conditions, also have no idea what their future will be.

How did we reach this situation? Since the beginning of 2015 over one million refugees/migrants arrived by sea to Greece with the aim to continue to other European countries. Some 60,000 of them failed and were stranded in Greece following the closure of the Balkans route in March 2016. Today some 13,000 of these 60,000 are stranded, as per EU orders I repeat, in islands near Turkey.

Greek central government authorities functioned mainly as “monitors” of the phenomenon. They failed to provide almost all services and rights to those persons. These refugees benefitted mainly from the massive assistance offered by civil society -including Greek and international NGOs- and occasional local administration. This was a surprising but not unprecedented development in the country with EU’s most xenophobic public opinion (along with Hungary).

Greek authorities have gladly joined the EU-Turkey agreement aiming at stopping the refugee flows in ways that demonstratively violate the refugees’ fundamental rights in order to massively return refuges to Turkey. Refugees “responded” with the filing of asylum applications by the thousands, which prevented their immediate expulsion back to Turkey. Asylum services then started rejecting these applications claiming that Turkey is a “safe country,” in a blatant disregard of European-wide case law to the contrary.

Asylum appeals committee subsequently started overturning these decisions, correctly arguing that Turkey cannot be considered safe. The government’s response, again under EU pressure, was to change the law so as to introduce new asylum appeals committees dominated by judges from Greek courts. Those courts though have a cumulative negative record on upholding the human rights of refugees, as reflected in scores of judgments by the European Court of Human Rights finding Greece in violation of such rights.

By end-summer, those appeals, in the thousands, and soon to exceed ten thousand, remained pending. However, the largest number of refugees has become the object of pre-registration that gives them a temporary residence permit for up to twelve months, time considered necessary for the asylum services to process their applications.

With the prospect that they will spend most of the new school year in Greece, and with the encouragement of Greek authorities, refugee families registered their children in regular schools. They will attend separate classes tailored for them, similar to the special classes for Roma when they first attend Greek schools.

In most localities around Greece, this integration of refugee children in the mainstream education was welcomed. But in a dozen cities, local societies often under the leadership of the mayors and/or the city councils, and lacking any preparation to adapt themselves to the new developments and quell any fears, are opposed to this integration threatening inter alia to close the schools. The central authorities’ reaction through October 2016 will show if there is a determination to eradicate such racist reactions. In any case, the leading anti-racism litigation-oriented NGO, Greek Helsinki Monitor (that I also represent) is reporting these public reactions to the Special Prosecutor for Racist Crimes.

In the meantime, after March 2016, the flow of refugees to Greece from Turkey was marginalized, as a result of the closing of the Greek-Macedonian border to them, as new routes to EU countries mainly through Libya to Italy started being used by the refugees. Then came the coup in Turkey, followed by the crackdown by the Erdogan regime. Soon after, the number of refugees crossing to Greece from Turkey started to slowly but steadily grow, reaching a daily average of 100. It is feared that it may become more substantial again. That will overburden the asylum services. It will also as much as double the number of refugees stranded in Greece, while waiting for ways to join relatives of fellow refugees in other European countries. Hardly any of those refugees want to settle as refugee in Greece, as the state has no facilities and no assistance for them.

The EU’s response to that crisis was an act of utter hypocrisy. Two major commitments that would have helped alleviate Greece’s burden appear to day to be a smokescreen. The member countries pledged to send some 400 persons to increase the capacity of Greece’s asylum service. Today, six months later, there are only 35!

Worse, exactly a year ago, in late September 2015, EU member states agreed on a temporary scheme to distribute responsibility for receiving asylum-seekers more evenly between European countries. They announced the establishment of a two-year emergency relocation mechanism to relieve the pressure on frontline states hosting large numbers of people in need of international protection. In the case of Greece, the final commitment by other EU member states was to take in 66,400 asylum-seekers, divided between them according to pre-set quotas.

However, the promised effort to relocate asylum-seekers from temporary shelters in Greece to more permanent homes in other European countries has so far largely failed to materialize. The numbers speak for themselves. As of 14 September 2016, only 3,734 asylum-seekers have left Greece for other European countries, that is 5% of the number pledged by the EU a year ago. Worse, the total number of concrete places pledged by individual member-countries as of 30 August 2016 was a mere 7,106. What is the credibility of heads of state who are seen on television signing a pledge to relocate 66,000 refugees and, when the cameras are no longer there, provide concrete pledges for a mere 7,000 refugees? And it is not just the Central European member-countries that have failed to honor their signatures.

Consequently, as Amnesty International (AI) recently stated “although the Greek Asylum Service could do with more resources [including the missing 365 persons from other EU countries], it is the receiving European states that are largely responsible for delays in responding to relocation requests.” AI’s research indicates that “as of 31 July 2016, the Greek Asylum Service had received around 10,000 applications. The EU Commission has repeatedly called on states to respond to relocation requests within two weeks. However, this is still not happening and applicants can wait up to four months between the relocation request and the actual transfer. This inevitably results in frustration and undermines confidence in the program, contributing significantly to the relatively low numbers that have applied to date. Only asylum-seekers fleeing countries from where asylum applications achieve an EU-wide average recognition rate of at least 75% are eligible for relocation. This is reviewed every three months and eligible nationalities can change. At present the threshold covers mainly Syrian asylum-seekers, who are the majority of those stranded in Greece. Iraqis have been excluded since July 2016 and Afghan nationals, who make up the second largest group in Greece, have never been part of the relocation scheme. This has fostered a feeling of unfairness among groups excluded from the program.”

“The general lack of political will on the part of many states to relocate asylum-seekers is perhaps most starkly illustrated by their response to one of the most vulnerable groups: unaccompanied minors. Between June and July 2016 the Greek authorities identified 1,225 unaccompanied children on mainland Greece. Not all are eligible for relocation due to their nationality or because they have pending family reunification claims. However, the number of unaccompanied minors relocated under the emergency scheme is extremely low; only 42 children have been relocated in Europe, most of them to Finland.”

Europe’s responsibility is that they forced Greece to warehouse 13,000 refugees in islands and house an additional 47,000 refugees in the mainland. Greece’s responsibility is that, despite the EU funds available, it has failed, or probably has deliberately decided not, to provide adequate human living conditions to the vast majority of those refugees.

The consequences on the physical and mental wellbeing of children and heads of households, waiting forever for relocation or asylum, are immense. Amnesty International found individuals experiencing prolonged family separation who were suffering not only from the trauma of the war in their war-torn countries, but also from acute stress, anxiety and depression acquired in the EU country of Greece.

So, what can we learn from the European experience of the refugee crisis? Certainly that, once faced with the problem, Europe failed to agree on a strategy and then implement it. With the exception of Germany, which effectively opened the borders and now hosts over one million refugees, the other EU countries, “honoring their Christian tradition,” prayed to their God that he “let this cup pass from us.”

Their God did not listen and the European countries are forced to integrate, even if only temporarily, the millions of refugees that have arrived since 2015. They must adopt a sincere strategy on how to do this and educate their people why such action will be beneficial given the demographic decline of their populations, so as to counter the populist and extreme right exploitation of the refugee crisis across the continent. After all, the Greek –and just Greek- experience here may be helpful. The Nazi party Golden Dawn did not gain any strength since the beginning of the crisis, as opinion polls show that it just holds on its January and September 2015 percentages.

Yet, I cannot conclude on an optimistic note. I cannot anticipate that the EU leaders will make soon that necessary U-turn. What I hope is that all those who hold dear to their hearts the humanist values, and more generally the democratic and human rights principles on which both the European civilizations and the EU itself are based, will go on struggling. Struggling to promote those values and to defend human rights aiming at, to the extent possible, derailing the current disastrous EU practices if not policies. Then the hope is that the derailed European train will be sidetracked towards a better direction.

UNPO Concludes Fact-Finding Mission to Western Thrace: Situation of Turkish Minority in Greece Increasingly Worrying

September 23, 2016

On 22 September 2016 UNPO concluded a 4-day fact-finding mission to Western Thrace, during which first-hand evidence of the conditions and treatment of the Turkish minority in Greece was collected. The mission was organised by the Federation of Western Thrace Turks in Europe (ABTTF) and included delegates from UNPO, Centre Maurits Coppieters (CMC), Greek Helsinki Monitor and Members of the European Parliament Nils Torvalds (ALDE, Finland) and Pál Csáky (EPP, Slovakia). A comprehensive report on the findings and recommendations of the mission will be presented to Greek and EU institutions in early 2017.

From 19 to 22 September 2016, a 4-day fact-finding mission was conducted to Western Thrace, the Greek region that is most densely populated by ethnic Turks. The conclusions to be drawn from this mission were deeply worrying, especially with regards to the issues of freedom of association and freedom of belief. Despite various calls from the community for recognition and fair treatment, backed by rulings by the European Court for Human Rights (ECtHR) in their favour, the situation remains stagnant, with the Greek authorities refusing to officially recognise any minority other than a Muslim one, provided for in the almost one century old Treaty of Lausanne (1923).

The mission delegates had the opportunity to meet a wide range of influential activist groups, including civil society organisations and the Friendship, Equality and Peace political party. The discussions focussed primarily on educational and religious autonomy and the struggle for legal recognition. A discussion with elected mufti of Komotini highlighted the problem of religious autonomy as he pointed to how muftis are selected by the Greek authorities and how Imams lack official recognition. Visits to both Komotini and Xanthi further highlighted the issue of the lack of freedom of belief as some of the mosques in these areas had been attacked or construction had been stopped. This is but one example of the harassment ethnic Turks are victims of the by police and Greek nationalists.

The mission delegates also engaged in a discussion with the Komotini Turkish Youth Union, whereby the evergreen issue of legal recognition for ethnic Turks in Greece was raised. Greece has no official recognition of any indigenous group, and in doing so the state is denying them vital forms of minority protection. Greece only allows an individual’s right to self-identification, in doing so attempting to deny the existence of the ethnic Turkish community. In addition to this, Greek authorities only recognise a Muslim minority as stated in the 1923 Treaty of Lausanne, which is problematic in that not all members of the Turkish minority are Muslim, leaving many individuals in a legal limbo seeking state recognition and protection.

Furthermore, the fact-finding mission included a joint meeting with the Culture and Education Foundation of Western Thrace Minority and the Western Thrace Turkish Teachers Union, who pointed to the urgency of the issue of educational autonomy. The number of bilingual schools and kindergartens for minority children is dwindling, and for the few that remain the quality of education falls far below a satisfactory level. Unfortunately, this places severe limitations on the youth of Western Thrace: despite a 0.5% quota in universities in Greece, most Turkish speakers still do not manage to gain access to higher education.

Overall, the four-day fact-finding mission to Western Thrace confirmed that the situation of ethnic Turks in Greece is increasingly worrying and requires urgent attention.  A comprehensive report on the findings and recommendations will be compiled in the coming months, and then be presented to Greek and EU Institutions, in the hopes of bringing the issue of ethnic Turks of Western Thrace into the spotlight.

In March 2016, UNPO in cooperation with ABTTF convened a conference at the European Parliament addressing the issue of freedom of association in Greece. For a summary of the event, click here.

A comprehensive conference report was published in June 2016. To download the full report, click here.

Photos Courtesy of ABTTF

Members of the European Parliament and delegates from international non-governmental organizations on a fact-finding mission in Western Thrace

23.09.2016

During the fact-finding mission organized by ABTTF, the members of the European Parliament and representatives of the international non-governmental organizations examined on the ground the problems of the Turkish Minority of Western-Thrace in Greece and collected first-hand evidence.

The Federation of Western Thrace Turks in Europe (ABTTF) organized from 19 to 22 September 2016 a fact finding mission to Western Thrace which included the two members of the European Parliament (MEP) and representatives of the international non-governmental organizations (NGOs). During the mission, the delegation observed on the spot the basic and current problems of the Turkish Minority of Western Thrace.

The mission delegation was headed by the ABTTF President Halit Habip Oğlu and composed of Nils Torvalds MEP (ALDE) who belongs to the Swedish-speaking minority in Finland, Pal Csaky MEP (EPP) who belongs to the Hungarian minority in Slovakia, Marino Busdachin, Secretary General of the Unrepresented Nations and Peoples Organization (UNPO), Miguel Martinez Tomey, Member of the Board of Centre Maurits Coppieters (CMC) and Vice-President of the European Free Alliance (EFA) and Panayote Dimitras, Spokesperson of the Greek Helsinki Monitor (GHM) which is one of the leading NGOs dealing with human and minority rights in Greece.

On the first day of the fact-finding mission attended also by Mehmet Hüseyin, ABTTF Vice-President, K. Engin Soyyılmaz, ABTTF Head Office Manager and Ali Ali Çavuş, Member of the ABTTF International Affairs and Lobbying Group, the delegation first visited the Elected Mufti of Komotini İbrahim Şerif in his office. Afterwards, the delegation had a joint meeting with the Culture and Education Foundation of Western Thrace Minority, the Western Thrace Minority University Graduates Association and the Western Thrace Turkish Teachers Union to hear the problems in the field of education. Later on, the delegation visited the Komotini Turkish Youth Union and obtained information on the historical and legal struggle of the association which was closed down by the Greek authorities on the grounds that its title contained the word “Turkish”. After visiting the Turkish and Greek villages in Komotini, the delegation met with the Xanthi Turkish Union and listened to the legal struggle of the association which was also closed down due to the word “Turkish” in its title and won the case before the European Court of Human Rights after more than twenty years. In the evening, the delegation also came together with the representatives of the Turkish minority media in the premises of the Western Thrace Turkish Teachers Union.

The fact-finding mission continued on 21 September with the delegates from the international NGOs as the MEPs had to leave due to their heavy agenda. On the second day of the mission, the representatives of UNPO, CMC and GHM first visited the headquarters of the single political party of the Turkish Minority of Western Thrace, the Friendship, Equality and Peace (FEP) Party in Komotini, which is also a member of EFA. During the meeting, the FEP Party provided the delegation with detailed information on the official state policy of Greece towards the Turkish minority and underlined this policy containing many problematic issues in itself should be changed urgently. Afterwards, the delegation visited the Turkish minority association, the Sports, Culture and Education Association of Didymoteicho Muslims and the Çelebi Sultan Mehmet Mosque (Beyazıt Mosque), and obtained information on the situation of the persons belonging to the Turkish Minority of Western Thrace who live in the city of Didymoteicho and its neighbourhood.

---

Η ανακοίνωση στα ελληνικά και στα τουρκικά

Συστάσεις τριών Επιτροπών Εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ στην Ελλάδα για τα δικαιώματα των μειονοτήτων 2015-2016

Συστάσεις τριών Επιτροπών Εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ στην Ελλάδα για τα δικαιώματα των μειονοτήτων^[1]

 2015-2016

---

Ι. Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα[2]

Καταληκτικές παρατηρήσεις για τη δεύτερη περιοδική έκθεση της Ελλάδας

9 Οκτωβρίου 2015

1. Η Επιτροπή για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα έλαβε υπόψη της τη δεύτερη έκθεση της Ελλάδας σχετικά με την εφαρμογή του Διεθνούς Συμφώνου για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα (E/C.12/GRC/Q/2/Add.1) κατά την 70η έως και 71η συνάντησή της (E/C.12/2015/SR.70 και 71) που πραγματοποιήθηκε στις 5 και 6 Οκτωβρίου του 2015, και ενέκρινε, κατά την 78η συνεδρίασή της, που πραγματοποιήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2015 τις ακόλουθες συμπερασματικές παρατηρήσεις. (…)Γ. Κύρια θέματα που προκαλούν ανησυχία και συστάσεις (…)Μη-Διάκριση

9. Η Επιτροπή διατυπώνει την ανησυχία της καθώς το συμβαλλόμενο Κράτος αναγνωρίζει ως μοναδική μειονότητα τη Μουσουλμανική Θρησκευτική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης. Η Επιτροπή σημειώνει επιπλέον την απουσία στατιστικών που να αφορούν τη σύνθεση του πληθυσμού του συμβαλλόμενου Κράτους. Η Επιτροπή ανησυχεί επίσης για τις συνεχιζόμενες διακρίσεις που λαμβάνουν χώρα στο συμβαλλόμενο Κράτος εις βάρος των μεταναστών αλλά και των Ρομά, ιδίως στους τομείς της απασχόλησης, της εκπαίδευσης, της υγειονομικής περίθαλψης και της στέγασης (άρθρο 2, παρ. 2).

10. Η Επιτροπή συστήνει στο συμβαλλόμενο Κράτος τη συλλογή στατιστικών δεδομένων όσον αφορά την πληθυσμιακή σύνθεση, στη βάση εκούσιου αυτοπροσδιορισμού, με προοπτική τη διαμόρφωση, εφαρμογή και παρακολούθηση στοχευόμενων και συντονισμένων προγραμμάτων και πολιτικών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, με σκοπό την ικανοποίηση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων. Υπό αυτήν την άποψη, η Επιτροπή, παραπέμποντας στην γενική της σύσταση Νο. 20 (2009) για τη μη-διάκριση όσον αφορά τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα, ενθαρρύνει το συμβαλλόμενο Κράτος να αναθεωρήσει τη στενή ερμηνεία του όρου «μειονότητες» και συστήνει στο συμβαλλόμενο Κράτος τη λήψη αποφασιστικών μέτρων για την αναγνώριση όλων των μειονοτήτων προκειμένου να προστατέψει πλήρως τα δικαιώματά τους, περιλαμβανομένων εκείνων της γλώσσας, της θρησκείας, της κουλτούρας και της ταυτότητάς τους.

---

ΙΙ. Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων

Καταληκτικές παρατηρήσεις για τη δεύτερη περιοδική έκθεσης της Ελλάδας^[3]

5 Νοεμβρίου 2015

1. Η Επιτροπή έλαβε υπόψη της τη δεύτερη έκθεση που υπέβαλε η Ελλάδα (CCPR/C/GRC/2) κατά τη 3202^η και τη 3204^η συνεδρίαση (CCPR/C/SR.3202 και 3204), που έλαβαν χώρα τη 19^η και 20^ή Οκτωβρίου 2015. Κατά τη 3225^η συνεδρίαση (CCPR/C/SR.3225), που έλαβε χώρα τη 3^η Νοεμβρίου 2015, υιοθέτησε τις ακόλουθες καταληκτικές παρατηρήσεις. (…)Γ. Κύρια θέματα που προκαλούν ανησυχία και συστάσεις (…)Αναγνώριση των μειονοτήτων και στατιστικές

43. Ενώ καλωσορίζει τη δήλωση του συμβαλλόμενου κράτους πως η έλλειψη επίσημης αναγνώρισης άλλων μειονοτήτων, εκτός από τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, στην επικράτειά του δεν εμποδίζει την υιοθέτηση κατάλληλων πολιτικών που να αποσκοπούν στη διατήρηση και προώθηση της πολιτισμικής ποικιλομορφίας και δεν παρεμποδίζει το δικαίωμα των ατόμων στον ελεύθερο αυτοπροσδιορισμό, η Επιτροπή ανησυχεί για τις ανεπαρκείς εγγυήσεις για την ισότιμη και ουσιαστική απόλαυση της κουλτούρας, της έκφρασης και πρακτικής του θρησκεύματος και της χρήσης της γλώσσας από όλα τα πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που διεκδικούν να ανήκουν σε εθνοτικές, θρησκευτικές ή γλωσσικές μειονότητες. Η Επιτροπή εκφράζει επίσης την ανησυχία της για την έλλειψη στατιστικών δεδομένων που να καταδεικνύουν την εθνοτική και πολιτισμική σύνθεση του συμβαλλόμενου κράτους, τη χρήση των μητρικών γλωσσών και των καθομιλούμενων γλωσσών (αρθ. 26 και 27).

44. Το συμβαλλόμενο κράτος πρέπει να διασφαλίσει ότι όλα τα πρόσωπα προστατεύονται αποτελεσματικά ενάντια σε κάθε μορφή διάκρισης και μπορούν να απολαμβάνουν πλήρως τα δικαιώματά τους που απορρέουν από το Σύμφωνο, συμπεριλαμβανομένου του άρθρου 27.^[4]

---

ΙΙΙ. Επιτροπή για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων

Καταληκτικές παρατηρήσεις επί της εικοστής ως εικοστής δεύτερης περιοδικής έκθεσης της Ελλάδας[5]

26 Αυγούστου 2016

1. Η Επιτροπή εξέτασε τις συνδυασμένες (εικοστή ως εικοστή δεύτερη – CERD/C/GRC/20-22) περιοδικές εκθέσεις της Ελλάδας, που υποβλήθηκαν σε ένα έγγραφο, στη 2452^η και 2453^η συνεδρίαση της (CERD/C/SR. 2452, CERD/C/SR. 53), που πραγματοποιήθηκε στις 3 και 4 Αυγούστου 2016. Στη 2472^η και 2473^η συνεδρίαση της, που πραγματοποιήθηκαν στις 17 και 18 Αυγούστου 2016, ενέκρινε τις ακόλουθες καταληκτικές παρατηρήσεις. (…)

 Γ. Ανησυχίες και συστάσεις (…)

 Στατιστικά στοιχεία

8. Η Επιτροπή ανησυχεί για την έλλειψη στατιστικών στοιχείων σχετικά με την απόλαυση των δικαιωμάτων της Σύμβασης από όλες τις εθνοτικές ομάδες και τις θρησκευτικές μειονότητες στο Συμβαλλόμενο Κράτος (αρθ. 1). 

9. Υπενθυμίζοντας τη γενική της σύσταση Αρ. 8 (1990), σχετικά με την ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 1 (1) και (4) της Σύμβασης, και τις αναθεωρημένες κατευθυντήριες γραμμές αναφοράς (CERD/C/2007/1, παρ. 10 και 12), η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να διαφοροποιήσει τις δραστηριότητες συλλογής δεδομένων, με βάση την ανωνυμία και τον αυτοπροσδιορισμό των ατόμων και των ομάδων, για την παροχή επαρκούς εμπειρικής βάσης για τις πολιτικές για την ενίσχυση της ίσης απόλαυσης όλων των δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται στη Σύμβαση. Υπενθυμίζει ότι αξιόπιστες, λεπτομερείς κοινωνικοοικονομικές πληροφορίες είναι απαραίτητες για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των πολιτικών υπέρ των μειονοτήτων και για την αξιολόγηση της εφαρμογής της Σύμβασης, και ζητεί από το Συμβαλλόμενο Κράτος να παράσχει αυτά τα αναλυτικά στοιχεία στην επόμενη έκθεσή του. 

Κατάσταση των μειονοτήτων

10. Η Επιτροπή ανησυχεί γιατί οι Μουσουλμάνοι που ζουν στην περιοχή της Θράκης που καλύπτονται από το διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923 και οι οποίοι ανήκουν σε διάφορες εθνότητες αναγνωρίζονται μόνο ως θρησκευτική μειονότητα από το Συμβαλλόμενο Κράτος. Η Επιτροπή ανησυχεί επίσης ότι και για άλλους Μουσουλμάνους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ζουν στα νησιά της Ρόδου και της Κω, που δεν καλύπτονται από τη Συνθήκη της Λωζάννης, μπορεί να αμφισβητείται το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και ως εκ τούτου δεν μπορούν να απολαύσουν πλήρως τα δικαιώματά τους που απορρέουν από τη Σύμβαση. Ως αποτέλεσμα, η αποτελεσματική απόλαυση, από άτομα που ανήκουν σε εθνοτικές μειονότητες, των δικαιωμάτων τους στη διατήρηση της γλώσσας τους, του πολιτισμού τους και της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι είναι περιορισμένη (αρθ. 1, 2 και 5). 

11. Παρά την εξήγηση που παρέχεται από το Συμβαλλόμενο Κράτος ότι οι εθνοτικές ομάδες δεν θεωρούνται μειονότητες, η Επιτροπή θεωρεί ότι σε μια πολυεθνοτική κοινωνία η αναγνώριση εθνοτικών ομάδων μικρότερου μεγέθους μπορεί να τις βοηθήσει να προστατεύσουν την ύπαρξή τους και την ταυτότητά τους. Η Επιτροπή σημειώνει επίσης ότι η Συνθήκη της Λωζάννης δεν απαγορεύει την αναγνώριση άλλων ομάδων ως μειονοτήτων ούτε εμποδίζει τα πρόσωπα που ανήκουν σε διάφορες εθνοτικές ομάδες να ασκούν το δικαίωμά τους στον αυτοπροσδιορισμό. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να αναθεωρήσει τη θέση του και να εξετάσει την αναγνώριση άλλων ομάδων που μπορούν να χαρακτηριστούν ως εθνοτικές, ή θρησκευτικές μειονότητες, καθώς και ενθαρρύνει το Συμβαλλόμενο Κράτος να εφαρμόσει τις σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. (…) 

Διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών 

29. Η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να συνεχίσει τη διαβούλευση και την εντατικοποίηση του διαλόγου με οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που δραστηριοποιούνται στον τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως εκείνων που εργάζονται για την καταπολέμηση των φυλετικών διακρίσεων, σε συνάρτηση με τη σύνταξη της επόμενης περιοδικής έκθεσης και με την παρακολούθηση της εφαρμογής των τυρινών καταληκτικών παρατηρήσεων.

---

[1] Οι συστάσεις των Επιτροπών του ΟΗΕ βασίστηκαν σε σημαντικό βαθμό σε εκθέσεις που υποβλήθηκαν και προφορικές παρουσιάσεις που έγιναν σε αυτές από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) και την Ελληνική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων (ΕΟΔΜ) διαθέσιμες στην ιστοσελίδα https://greekhelsinki.wordpress.com/category/οηε-un/ .

[2] Μετάφραση στα ελληνικά από τους Χρήστο Τσαμπρούνη και Βασίλη Τσαρνά σε επιμέλεια Παναγιώτη Δημητρά από το αγγλικό πρωτότυπο http://tbinternet.ohchr.org/Treaties/CESCR/Shared%20Documents/GRC/E_C-12_GRC_CO_2_21942_E.doc

[3] Μετάφραση στα ελληνικά από τους Χρήστο Τσαμπρούνη και Βασίλη Τσαρνά σε επιμέλεια Παναγιώτη Δημητρά από το αγγλικό πρωτότυπο http://tbinternet.ohchr.org/Treaties/CCPR/Shared%20Documents/GRC/CCPR_C_GRC_CO_2_22220_E.docx

[4] Αρθρo 27 ΔΣΑΠΔ: «Στα Κράτη όπου υπάρχουν εθνoτικές, θρησκευτικές ή γλωσσικές μειονότητες, τα πρόσωπα που ανήκουν σε αυτές δεν μπορούν να στερηθούν του δικαιώματος να έχουν, από κοινού με τα άλλα μέρη της ομάδας τους, τη δική τους πολιτιστική ζωή, να εκδηλώνουν και να ασκούν τη δική τους θρησκεία ή να χρησιμοποιούν τη δική τους γλώσσα.»

[5] Μετάφραση στα ελληνικά από τη Μάγια Φουριώτη και το Βασίλη Τσαρνά σε επιμέλεια Παναγιώτη Δημητρά από το αγγλικό πρωτότυπο http://tbinternet.ohchr.org/Treaties/CERD/Shared%20Documents/GRC/CERD_C_GRC_CO_20-22_24986_E.pdf

Ρατσιστικές διακρίσεις στο μικροσκόπιο του ΟΗΕ: ΙΒ. Αναγνωρίστε μειονότητες – ποινικοποιείστε ρατσιστικό λόγο – απαγορέψτε Χρυσή Αυγή – αποποινικοποιείστε βλασφημία

Ρατσιστικές διακρίσεις στο μικροσκόπιο του ΟΗΕ:
ΙΒ. Αναγνωρίστε μειονότητες – ποινικοποιείστε ρατσιστικό λόγο – απαγορέψτε Χρυσή Αυγή – αποποινικοποιείστε βλασφημία

Η Πρόεδρος της Επιτροπής για την Εξάλειψη Κάθε Μορφής Ρατσιστικών Διακρίσεων Anastasia Crickley

Στις 26 Αυγούστου 2016 η Επιτροπή για την Εξάλειψη Κάθε Μορφής Ρατσιστικών Διακρίσεων (CERD) δημοσίευσε τις συνημμένες καταληκτικές παρατηρήσεις και συστάσεις της μετά την εξέταση της Ελλάδας για την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης για την Εξάλειψη Κάθε Μορφής Ρατσιστικών Διακρίσεων (ICERD). Για την εξέταση αυτή, στην οποία ο γράφων συμμετείχε, δημοσιεύθηκαν ήδη ένδεκα άρθρα του στην ενότητα «Ρατσιστικές διακρίσεις στο μικροσκόπιο του ΟΗΕ».

Η CERD υιοθέτησε συστάσεις για την αναγνώριση όλων των μειονοτήτων στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανόμενων και των εκτός Θράκης Μουσουλμάνων με βάση τον εθνοτικό αυτοπροσδιορισμό τους, θέμα που αποτελεί εθνικό ταμπού σε ό,τι αφορά τους Μακεδόνες και τους Τούρκους τόσο στη Θράκη όσο και στη Ρόδο και στην Κω, τα δικαιώματα των οποίων έφερε για πρώτη φορά στον ΟΗΕ ο γράφων.

Μεγάλη ικανοποίηση προκάλεσε επίσης η διαπίστωση της CERD πως η τροποποίηση του αντιρατσιστικού νόμου το 2014 αποποινικοποίησε το ρατσιστικό λόγο και η συνεπακόλουθη σύσταση να τροποποιηθεί ο αντιρατσιστικός νόμος ώστε να επανέλθει η ποινικοποίηση του ρατσιστικού λόγου. Ανάλογη διαπίστωση έκανε το Νοέμβριο 2015 και η Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Και τις δύο φορές, η Ελλάδα αλλά και η Εθνική Επιτροπή δια τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ – άρα και οι ΜΚΟ που περιλαμβάνονται σε αυτήν) διαβεβαίωναν πως ο νέος αντιρατσιστικός νόμος είναι καλύτερος από τον προηγούμενο και δεν είχαν κανένα πρόβλημα με την αποποινικοποίηση του ρατσιστικού λόγου, την οποία τεκμηριωμένα και όπως φάνηκε πειστικά παρουσίασε και στις δύο Επιτροπές ο γράφων.

Πολύ σημαντικό είναι πως η CERD επέμεινε στην προηγούμενη σύστασή της του 2009 για την ανάγκη διάλυσης ρατσιστικών οργανώσεων κατονομάζοντας αυτή τη φορά τη Χρυσή Αυγή, παρά τη ρητή αντίθεση σε τέτοια ενέργεια από την Ελλάδα και –σιωπηρά- από την ΕΕΔΑ: και πάλι μόνο οι οργανώσεις που εκπροσωπούσε ο γράφων υποστήριξαν τη θέση αυτή με βάση τη συμβατική δέσμευση της Ελλάδας.

Επιτυχία είναι τέλος πως η CERD ανταποκρίθηκε στην έκκληση δεκάδων διεθνών οργανώσεων για την ανάγκη αποποινικοποίησης της βλασφημίας, με την Ελλάδα να μην παίρνει θέση κατά την εξέταση και την ΕΕΔΑ να μην έχει καμιάν αναφορά ούτε στο θέμα αυτό.

Η CERD έκανε επίσης διεξοδικές συστάσεις για τους Ρομά, τους μετανάστες και πρόσφυγες, τις επιπτώσεις των πολιτικών λιτότητας στα ανθρώπινα δικαιώματα, την απουσία στατιστικών στοιχείων, την ανάγκη αποτελεσματικής συμβολής των ΜΚΟ και μάλιστα των εξειδικευμένων στην καταπολέμηση του ρατσισμού και των διακρίσεων στη σύνταξη των επόμενων εκθέσεων, την ανάγκη κύρωσης από την Ελλάδα διεθνών συμβάσεων και αποδοχής ατομικών προσφυγών στη CERD, καθώς και την ανάγκη συμμετοχής της Ελλάδας στις παγκόσμιες εκδηλώσεις για τη Δεκαετία Ανθρώπων  Αφρικανικής Καταγωγής.   

---

Επιτροπή για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων

Καταληκτικές παρατηρήσεις επί της εικοστής ως εικοστής δεύτερης περιοδικής έκθεσης της Ελλάδας[1]

 [μετάφραση στα ελληνικά από Μάγια Φουριώτη και Βασίλη Τσαρνά σε επιμέλεια Παναγιώτη Δημητρά από το αγγλικό πρωτότυπο[2]]

 26 Αυγούστου 2016

1. Η Επιτροπή εξέτασε τις συνδυασμένες (εικοστή ως εικοστή δεύτερη – CERD/C/GRC/20-22) περιοδικές εκθέσεις της Ελλάδας, που υποβλήθηκαν σε ένα έγγραφο, στη 2452^η και 2453^η συνεδρίαση της (CERD/C/SR. 2452, CERD/C/SR. 53), που πραγματοποιήθηκε στις 3 και 4 Αυγούστου 2016. Στη 2472^η και 2473^η συνεδρίαση της, που πραγματοποιήθηκαν στις 17 και 18 Αυγούστου 2016, ενέκρινε τις ακόλουθες καταληκτικές παρατηρήσεις.

 Α. Εισαγωγή

2. Η Επιτροπή χαιρετίζει την υποβολή των συνδυασμένων περιοδικών εκθέσεων του Συμβαλλόμενου Κράτους, η οποία περιλαμβάνει απαντήσεις στις ανησυχίες που εκφράστηκαν από την Επιτροπή σε προηγούμενες καταληκτικές παρατηρήσεις της. Η Επιτροπή εκτιμά, επίσης, το ανοιχτό και εποικοδομητικό διάλογο με την αντιπροσωπεία του Συμβαλλόμενου Κράτους.
   

Β. Θετικές πλευρές

3. Η Επιτροπή χαιρετίζει τα ακόλουθα νομοθετικά και πολιτικά μέτρα που υιοθετήθηκαν από το Συμβαλλόμενο Κράτος:

(α) Την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα το 2014 με την εισαγωγή του άρθρου 81^Α που αυξάνει τις ποινών που μπορούν να επιβληθούν για τα, υποκινούμενα από μίσος, αδικήματα και με τη νομοθετική αναγνώριση της προστασίας των θυμάτων και των μαρτύρων των ρατσιστικών εγκλημάτων·

 (β) Την υιοθέτηση του Νόμου αρ 4198/2013 για την πρόληψη και την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και την προστασία των θυμάτων της και άλλες διατάξεις·

 (γ) Την ίδρυση του Εθνικού Συμβουλίου κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας σύμφωνα με το Νόμο αρ 4356/2015·

 (δ) Την ενισχυμένη σχέση με το Δίκτυο Καταγραφής Ρατσιστικής Βίας, που είναι ένα δίκτυο ομπρέλα αποτελούμενο μεταξύ άλλων από ΜΚΟ, που καταγράφει περιστατικά ρατσιστικής βίας·

 (ε) Την υιοθέτηση της Εθνικής Στρατηγικής για την Κοινωνική Ένταξη των Ρομά, 2012-2020·

 (στ) Την υιοθέτηση και εφαρμογή του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, 2014-2016·

 (ζ) Το διορισμό Ειδικών Εισαγγελέων για τη διερεύνηση ρατσιστικών εγκλημάτων και τη δημιουργία ειδικών αστυνομικών μονάδων για να βοηθήσουν τα θύματα της ρατσιστικής βίας και άλλων ξενοφοβικών εγκλημάτων.

4. Η Επιτροπή χαιρετίζει επίσης την προσχώρηση ή την επικύρωση από το Συμβαλλόμενο Κράτος των ακόλουθων διεθνών κειμένων για τα ανθρώπινα δικαιώματα:

 (α) Τη Διεθνής Σύμβαση για την Προστασία Όλων των Ατόμων από Εξαναγκαστική Εξαφάνιση το 2015·

 (β) Τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία και το Προαιρετικό της Πρωτόκολλο το 2012·

 (γ) Το Προαιρετικό Πρωτόκολλο της Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων και Άλλων Μορφών Σκληρής, Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας, το 2014.

5. Η Επιτροπή εκτιμά τις προσπάθειες που καταβάλλονται από το Συμβαλλόμενο Κράτος να υποδεχθεί και να φιλοξενήσει ένα μεγάλο αριθμό μεταναστών, αιτούντων άσυλο και προσφύγων, και έχει επίγνωση των μεγάλων προκλήσεων που αντιμετωπίζει το Συμβαλλόμενο Κράτος σχετικά με το θέμα αυτό.

Γ. Ανησυχίες και συστάσεις

Μέτρα λιτότητας

6. Η Επιτροπή ανησυχεί ότι τα μέτρα λιτότητας που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης στο Συμβαλλόμενο Κράτος είχαν δυσανάλογο αντίκτυπο στις μειονοτικές ομάδες, όπως Ρομά, μετανάστες, πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Η Επιτροπή ανησυχεί επίσης για τη μείωση του προϋπολογισμού των δημόσιων θεσμών που εργάζονται για την καταπολέμηση των φυλετικών διακρίσεων, όπως η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ο Συνήγορος του Πολίτη και η Επιθεώρηση Εργασίας (άρθρα 1, 2 και 5).

7. Η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να διασφαλίσει, παρά την οικονομική ύφεση, ότι τα μέτρα λιτότητας δεν οδηγούν σε φυλετικές διακρίσεις και ανισότητα. Η Επιτροπή συνιστά επίσης στο Συμβαλλόμενο Κράτος να πραγματοποιεί εκτιμήσεις των επιπτώσεων πριν από την υιοθέτηση τέτοιων μέτρων λιτότητας για να εξασφαλίζεται ότι δεν εισάγονται διακρίσεις σε βάρος ομάδων ευάλωτων σε φυλετικές διακρίσεις. Η Επιτροπή συνιστά, επίσης, στο Συμβαλλόμενο Κράτος να εγγυηθεί ότι οι περικοπές του προϋπολογισμού για τους θεσμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν έχουν ασφυκτικό αποτέλεσμα στις δραστηριότητές τους να ελέγχουν αποτελεσματικά το προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ιδιαίτερα των φυλετικών διακρίσεων.
   

Στατιστικά στοιχεία

8. Η Επιτροπή ανησυχεί για την έλλειψη στατιστικών στοιχείων σχετικά με την απόλαυση των δικαιωμάτων της Σύμβασης από όλες τις εθνοτικές ομάδες και τις θρησκευτικές μειονότητες στο Συμβαλλόμενο Κράτος (αρθ. 1).

9. Υπενθυμίζοντας τη γενική της σύσταση Αρ. 8 (1990), σχετικά με την ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 1 (1) και (4) της Σύμβασης, και τις αναθεωρημένες κατευθυντήριες γραμμές αναφοράς (CERD/C/2007/1, παρ. 10 και 12), η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να διαφοροποιήσει τις δραστηριότητες συλλογής δεδομένων, με βάση την ανωνυμία και τον αυτοπροσδιορισμό των ατόμων και των ομάδων, για την παροχή επαρκούς εμπειρικής βάσης για τις πολιτικές για την ενίσχυση της ίσης απόλαυσης όλων των δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται στη Σύμβαση. Υπενθυμίζει ότι αξιόπιστες, λεπτομερείς κοινωνικοοικονομικές πληροφορίες είναι απαραίτητες για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των πολιτικών υπέρ των μειονοτήτων και για την αξιολόγηση της εφαρμογής της Σύμβασης, και ζητεί από το Συμβαλλόμενο Κράτος να παράσχει αυτά τα αναλυτικά στοιχεία στην επόμενη έκθεσή του.
   

Κατάσταση των μειονοτήτων

10. Η Επιτροπή ανησυχεί γιατί οι Μουσουλμάνοι που ζουν στην περιοχή της Θράκης που καλύπτονται από το διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923 και οι οποίοι ανήκουν σε διάφορες εθνότητες αναγνωρίζονται μόνο ως θρησκευτική μειονότητα από το Συμβαλλόμενο Κράτος. Η Επιτροπή ανησυχεί επίσης ότι και για άλλους Μουσουλμάνους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ζουν στα νησιά της Ρόδου και της Κω, που δεν καλύπτονται από τη Συνθήκη της Λωζάννης, μπορεί να αμφισβητείται το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και ως εκ τούτου δεν μπορούν να απολαύσουν πλήρως τα δικαιώματά τους που απορρέουν από τη Σύμβαση. Ως αποτέλεσμα, η αποτελεσματική απόλαυση, από άτομα που ανήκουν σε εθνοτικές μειονότητες, των δικαιωμάτων τους στη διατήρηση της γλώσσας τους, του πολιτισμού τους και της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι είναι περιορισμένη (αρθ. 1, 2 και 5).

11. Παρά την εξήγηση που παρέχεται από το Συμβαλλόμενο Κράτος ότι οι εθνοτικές ομάδες δεν θεωρούνται μειονότητες, η Επιτροπή θεωρεί ότι σε μια πολυεθνοτική κοινωνία η αναγνώριση εθνοτικών ομάδων μικρότερου μεγέθους μπορεί να τις βοηθήσει να προστατεύσουν την ύπαρξή τους και την ταυτότητά τους. Η Επιτροπή σημειώνει επίσης ότι η Συνθήκη της Λωζάννης δεν απαγορεύει την αναγνώριση άλλων ομάδων ως μειονοτήτων ούτε εμποδίζει τα πρόσωπα που ανήκουν σε διάφορες εθνοτικές ομάδες να ασκούν το δικαίωμά τους στον αυτοπροσδιορισμό. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να αναθεωρήσει τη θέση του και να εξετάσει την αναγνώριση άλλων ομάδων που μπορούν να χαρακτηριστούν ως εθνοτικές, ή θρησκευτικές μειονότητες, καθώς και ενθαρρύνει το Συμβαλλόμενο Κράτος να εφαρμόσει τις σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
    

Αντιρατσιστικό νομικό πλαίσιο

12. Ενώ σημειώνει με ικανοποίηση τις θετικές πτυχές που ενσωματώνονται στο νέο αντιρατσιστικό νόμο αρ 4285/2014, η Επιτροπή εξακολουθεί να ανησυχεί ότι ο νέος νόμος δεν είναι πλήρως συμβατός με τις απαιτήσεις του άρθρου 4 της Σύμβασης, ιδιαίτερα καθώς δεν ποινικοποιεί τη διάδοση ιδεών που βασίζονται στη φυλετική ανωτερότητα και δεν προβλέπει διαδικασία για την κήρυξη ως παράνομων και την απαγόρευση των ρατσιστικών οργανώσεων. Η Επιτροπή εκφράζει επίσης την ανησυχία της για τη συνεχιζόμενη λειτουργία του πολιτικού κόμματος της Χρυσής Αυγής στο Συμβαλλόμενο Κράτος, το οποίο η αντιπροσωπεία ανέφερε στην εναρκτήρια δήλωσή της ως την πιο σημαντική ρατσιστική οργάνωση, που εμπνέεται άμεσα από νεοναζιστικές ιδέες (αρθ. 4).

13. Υπενθυμίζοντας γενικές της συστάσεις υπ ‘αριθμόν 7 (1985) και 15 (1993) που αφορούν την εφαρμογή του άρθρου 4 της Σύμβασης, η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να προσαρμόσει το αντιρατσιστικό νομικό του πλαίσιο ώστε να είναι σε πλήρη συμμόρφωση με το απαιτήσεις του άρθρου 4 της Σύμβασης, και να εξασφαλίσει την αυστηρή εφαρμογή του. Το Συμβαλλόμενο Κράτος πρέπει, μεταξύ άλλων, να κηρύξει παράνομες και να απαγορεύσει οργανώσεις που προωθούν και υποκινούν φυλετικές διακρίσεις, όπως το πολιτικό κόμμα Χρυσή Αυγή, όπως έχουν ήδη συστήσει ο Ειδικός Εισηγητής για τις σύγχρονες μορφές ρατσισμού, φυλετικών διακρίσεων, ξενοφοβίας και συναφών μορφών μισαλλοδοξίας, καθώς και ο Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης.
    

Εφαρμογή των διατάξεων κατά των διακρίσεων

14. Η Επιτροπή καλωσορίζει τις πληροφορίες που παρέχονται σχετικά με την αυξημένη εφαρμογή της αντιρατσιστικής νομοθεσίας στο Συμβαλλόμενο Κράτος από τις αρχές επιβολής του νόμου και τα δικαστήρια. Ωστόσο, εξακολουθεί να ανησυχεί για την ακόμη χαμηλή επίκληση και εφαρμογή των αντιρατσιστικών νομικών διατάξεων, καθώς και για το χαμηλό ποσοστό καταδικαστικών αποφάσεων από τα δικαστήρια (άρθ. 2).

15. Η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να εντείνει τα μέτρα του για την ενίσχυση της εφαρμογής των διατάξεων για την καταπολέμηση του ρατσισμού. Για το σκοπό αυτό, το Συμβαλλόμενο Κράτος θα πρέπει:
    

(α) Να αυξήσει τους ανθρώπινους, οικονομικούς και τεχνικούς πόρους που διατίθενται προς τις αρχές επιβολής του νόμου που είναι επιφορτισμένες με τη διερεύνηση εγκλημάτων μίσους και ρατσιστικών εγκλημάτων, και συγκεκριμένα τους ειδικούς εισαγγελείς και τις ειδικές αστυνομικές μονάδες, καθώς και να εξασφαλίσει την επέκταση αυτών των θεσμών σε όλη τη χώρα·

 (β) Να λάβει μέτρα ευαισθητοποίησης, συμπεριλαμβανομένης της τακτικής και υποχρεωτικής προϋπηρεσιακής και ενδοϋπηρεσιακής κατάρτισης, ιδίως στην αστυνομία, στις εισαγγελίες, στο δικαστικό σώμα και στους δικηγόρους, σχετικά με το νομικό πλαίσιο που διέπει την καταπολέμηση των διακρίσεων, καθώς και ως προς τη διερεύνηση των καταγγελιών για εγκλήματα μίσους.

Ρατσιστική ρητορική μίσους και εγκλήματα μίσους

16. Η Επιτροπή ανησυχεί για την αύξηση στη ρητορική μίσους από το 2009, που συμπίπτει με την άνοδο του κόμματος της Χρυσής Αυγής, ουσιαστικά στοχοποιώντας μετανάστες, Ρομά, Εβραίους και Μουσουλμάνους, μεταξύ άλλων μέσω των μέσων μαζικής επικοινωνίας, του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η Επιτροπή εκφράζει επίσης την ανησυχία της για την αύξηση των ρατσιστικών και ξενοφοβικών επιθέσεων, ιδίως εναντίον των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων, η οποία επιτείνεται από την οικονομική κρίση στο Συμβαλλόμενο Κράτος. Επιπλέον, η Επιτροπή ανησυχεί για το χαμηλό ποσοστό αναφοράς και καταγραφής των εν λόγω εγκλημάτων, παρά κάποια μέτρα ευαισθητοποίησης που λαμβάνονται για το σκοπό αυτό (αρθ. 2 και 4).

17. Η Επιτροπή καλεί το Συμβαλλόμενο Κράτος να λάβει μέτρα αποτελεσματικής πρόληψης, καταπολέμησης και τιμωρίας της ρατσιστικής ρητορικής μίσους και των ρατσιστικών εγκλημάτων μίσους. Υπενθυμίζοντας τις γενικές συστάσεις της Νο 35 (2013) για την καταπολέμηση της ρατσιστικής ρητορικής μίσους και Νο 31 (2005) σχετικά με την πρόληψη των φυλετικών διακρίσεων στη διοίκηση και λειτουργία του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης, η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος:
    

(α) Να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για τη δίωξη ατόμων, συμπεριλαμβανομένων πολιτικών, για τις πράξεις που προβλέπονται από το άρθρο 4, και να παράσχει πληροφορίες στην επόμενη έκθεση της σχετικά με τις έρευνες της αστυνομίας, τις ποινικές διαδικασίες, και τις ποινές, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με το πολιτικό κόμμα της Χρυσής Αυγής και των μελών της. Η Επιτροπή επιθυμεί να τονίσει ότι το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης δεν πρέπει να υπονομεύει τις αρχές της αξιοπρέπειας, της ανεκτικότητας, της ισότητας και της μη διάκρισης, καθώς η άσκηση του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης φέρει μαζί της ιδιαίτερες ευθύνες, μεταξύ των οποίων είναι η υποχρέωση της μη διάδοσης ιδεών βασισμένων στη φυλετική ανωτερότητα ή στο φυλετικό μίσος·

 (β) Να ενισχύσει την εκπαίδευση για τον εντοπισμό, την καταγραφή, την πρόληψη και την καταπολέμηση των εγκλημάτων μίσους, της ρητορικής μίσους και των κινήτρων προκατάληψης, στοχεύοντας το δικαστικό σώμα, την αστυνομία, τις εισαγγελίες, και την επιθεώρηση εργασίας, και να βελτιώσει του συντονισμό μεταξύ αυτών των θεσμών·

 (γ) Να διασφαλίσει ότι τα μέσα μαζικής επικοινωνίας δεν στιγματίζουν, δεν παράγουν στερεότυπα και δεν στοχεύουν αρνητικά μη-πολίτες και εθνοτικές μειονότητες, και με αυτό το σκοπό, να διασφαλίσει την εφαρμογή και την ενίσχυση της αρμοδιότητας του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που εποπτεύει και ρυθμίζει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ώστε να απαγορεύει τη μετάδοσης των ρατσιστικών, ξενοφοβικών ή μη-ανεκτικών δηλώσεων, και να διασφαλίσει ώστε οι ανάλογες κυρώσεις να επιβάλλονται σε αυτές τις περιπτώσεις·

 (δ) Να διοργανώσει εντατικές εκστρατείες σε όλη τη χώρα, σε συνεργασία με τα εθνικά θεσμικά όργανα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών, με στόχο την προώθηση της ανοχής και την καταγγελία ρατσιστικών συμπεριφορών και να ευαισθητοποιήσει το κοινό για τη νομική απαγόρευση των φυλετικών διακρίσεων και για τις διαθέσιμες οδούς για την κατάθεση μηνύσεων και να διευκολύνει την πρόσβαση των θυμάτων στη δικαιοσύνη μεταξύ άλλων με την ενίσχυση του συστήματος νομικής βοήθειας·

 (ε) Να θεσπίσει συγκεκριμένα μέτρα, σε διαβούλευση με τις εμπλεκόμενες ομάδες, να αυξήσει τις αναφορές και καταγραφές ρατσιστικών εγκλημάτων μίσους, εξασφαλίζοντας ότι ο μηχανισμός υποβολής αναφορών είναι διαφανής και προσβάσιμος, και να βρει τρόπους ώστε τα θύματα να έχουν περισσότερη εμπιστοσύνη στην αστυνομία και το δικαστικό σύστημα·

 (στ) Να βελτιώσει το σύστημα συλλογής στατιστικών στοιχείων σχετικά με τις καταγγελίες εγκλημάτων μίσους, και να παράσχει λεπτομερείς πληροφορίες στην επόμενη περιοδική έκθεσή του για τέτοιες καταγγελίες και τα αποτελέσματά τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συλλέγονται από το Παρατηρητήριο για την Πρόληψης της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού, καθώς και αναλυτικά στοιχεία για τις άδειες διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους που χορηγούνται σε υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι είναι θύματα ή μάρτυρες ρατσιστικών εγκλημάτων·

 (ζ) Να επιταχύνει την υιοθέτηση του υπό διαμόρφωση Σχεδίου Δράσης κατά του ρατσισμού και να του παράσχει τους απαραίτητους πόρους, μετρήσιμους δείκτες, και χρονοδιάγραμμα για την αποτελεσματική εφαρμογή του.

Νομοθεσία περί βλασφημίας

18. Η Επιτροπή ανησυχεί σχετικά με τη συνεχιζόμενη ύπαρξη νομικών διατάξεων περί βλασφημίας και τον κίνδυνο να χρησιμοποιηθούν με τρόπο που εισαγάγει διακρίσεις, κάτι που απαγορεύεται από τις διατάξεις της Σύμβασης (άρθρο. 5 (d) (vii)).

19. Η Επιτροπή συνιστά το Συμβαλλόμενο Κράτος να καταργήσει τα άρθρα 198 και 199 περί βλασφημίας από τον Ποινικό Κώδικα.
    

Ρομά

20. Η Επιτροπή ανησυχεί για το γεγονός ότι η κατάσταση των Ρομά που βρίσκονται στο Συμβαλλόμενο Κράτος δεν έχει βελτιωθεί κατά την περίοδο που αποτελεί αντικείμενο της εξέτασης. Ανησυχεί ιδιαίτερα για το γεγονός ότι:

 (α) Οι Ρομά, ειδικά εκείνοι που ζουν σε άτυπους οικισμούς, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν σοβαρά εμπόδια όσον αφορά την πρόσβαση σε βασικές κοινωνικές υπηρεσίες, όπως η στέγαση, η απασχόληση, η εκπαίδευση και η υγειονομική περίθαλψη, συμπεριλαμβανομένης της συνεχιζόμενης εμφάνισης φαινομένων διαχωρισμού στην εκπαίδευση, αναγκαστικών εξώσεων και κακών συνθηκών διαβίωσης ενώ παράλληλα δεν υπάρχει πρόσβαση στην ύδρευση και την αποχέτευση·

 (β) Οι Ρομά εξακολουθούν να είναι κοινωνικά αποκλεισμένοι και έρχονται τακτικά αντιμέτωποι με στερεότυπα και προκαταλήψεις·

 (γ) Οι Ρομά εξακολουθούν να υποβάλλονται δυσανάλογα με άλλες ομάδες σε συχνούς ελέγχους ταυτότητας, αυθαίρετες συλλήψεις και παρενοχλήσεις από την αστυνομία και άλλους αρμόδιους για την επιβολή του νόμου, σε συνδυασμό με την έλλειψη αποτελεσματικής διερεύνησης, δίωξης και επιβολής κυρώσεων στο προσωπικό επιβολής του νόμου για τέτοιου είδους παραπτώματα (άρθρα 2, 3 και 5).

21. Υπενθυμίζοντας τη γενική της σύσταση Αρ. 27 (2000) σχετικά με τις διακρίσεις κατά των Ρομά, η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να υπερδιπλασιάσει τις προσπάθειές του ώστε:
    

 (α) Να βελτιώσει την κατάσταση ώστε όλοι οι Ρομά που ζουν στο Συμβαλλόμενο Κράτος να απολαμβάνουν τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματά τους, με έμφαση σε εκείνους που ζουν σε άτυπους οικισμούς, και να εφαρμόσει μέτρα που αποσκοπούν στην ενίσχυση της κοινωνικής ένταξης των Ρομά, μεταξύ άλλων με την επινόηση και την υλοποίηση ειδικών μέτρων για την αντιμετώπιση αυτών των ανισοτήτων. Στο πλαίσιο αυτό η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να λάβει υπόψη τη γενική σύσταση Αρ. 32 (2009) σχετικά με τη σημασία και το πεδίο εφαρμογής των ειδικών μέτρων για τη Διεθνή Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Φυλετικών Διακρίσεων·

 (β) Να εφαρμόσει χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση τις αποφάσεις που εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που σχετίζονται με παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Ρομά·

 (γ) Να λάβει κατάλληλα μέτρα για την καταπολέμηση της παράνομης συμπεριφοράς της αστυνομίας και άλλων υπαλλήλων επιβολής του νόμου με βάση όσα απαγορεύονται από τη Σύμβαση, και να διασφαλίσει ότι αυτές οι πράξεις έχουν διερευνηθεί διεξοδικά, ότι οι δράστες ταχέως προσάγονται στη δικαιοσύνη, και ότι στα θύματα παρέχεται η κατάλληλη αποζημίωση·

(δ) Να εντείνει τις προσπάθειές του για την ψήφιση του σχεδίου νόμου για τη θέσπιση μηχανισμού υπεύθυνου για τη διερεύνηση κατάχρησης εξουσίας από υπαλλήλους επιβολής του νόμου και να διαθέσει τους πόρους που απαιτούνται ώστε ο νέος μηχανισμός να εκπληρώσει το ρόλο του αποτελεσματικά·

(ε) Να διαβουλεύεται τακτικά, και να διατηρήσει συνεχή διάλογο με όλες τις ομάδες των Ρομά για την ανάπτυξη και εφαρμογή σχεδίων και πολιτικών που τους επηρεάζουν.

(στ) Να εφαρμόσει αποτελεσματικά την Εθνική Στρατηγική για την Κοινωνική Ένταξη των Ρομά 2012-2020 με τη δημιουργία μηχανισμών παρακολούθησης και λογοδοσίας στους οποίους θα πρέπει να διασφαλίζεται η εκπροσώπηση των Ρομά, και να παράσχει λεπτομερείς πληροφορίες στην επόμενη περιοδική έκθεση για τις επιπτώσεις και τα αποτελέσματα της.

Μεικτές μεταναστευτικές ροές: μετανάστες, αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες

22. Η Επιτροπή έχει επίγνωση ότι η πρόσφατη μεταναστευτική κρίση έχει δημιουργήσει βαρύ φορτίο στο Συμβαλλόμενο Κράτος. Η Επιτροπή εκφράζει την ικανοποίησή της για τα βήματα που έγιναν στο πλαίσιο αυτό, όπως οι μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει στο σύστημα αίτησης ασύλου και το άνοιγμα πολλών νέων περιφερειακών γραφείων αιτήσεων ασύλου, καθώς και η επέκταση της κάλυψης της βασικής υγειονομικής περίθαλψης για ευάλωτους μετανάστες χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα. Ωστόσο, η Επιτροπή εξακολουθεί να ανησυχεί:

 (α) Για την κράτηση μεταναστών χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα που εισέρχονται το Συμβαλλόμενο Κράτος, όπως οικογένειες και παιδιά, για περιόδους που υπερβαίνουν τη μέγιστη νόμιμη περίοδο διοικητικής κράτησης, σε συνδυασμό με την έλλειψη διαδικαστικών εγγυήσεων ενώ βρίσκονται υπό κράτηση·

 (β) Για τις κάτω του μετρίου συνθήκες των κέντρων υποδοχής και ταυτοποίησης στα νησιά, αλλά και για τη χαοτική κατάσταση στα κέντρα αυτά, που επηρεάζουν δυσανάλογα γυναίκες και παιδιά που αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο σεξουαλικής βίας με ανεπαρκή ανταπόκριση από τις αρχές·

 (γ) Για την ανεπαρκή πρόσβαση σε διαδικασίες ασύλου και μετανάστευσης, την έλλειψη παροχής κατάλληλων πληροφοριών στους νεοεισερχόμενους για τις σχετικές διαδικασίες και το χρονοδιάγραμμα, καθώς και για τις χρονοβόρες διαδικασίες για την εγγραφή τους, μια κατάσταση που έχει επιδεινωθεί περαιτέρω από τη σύναψη της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας για τη μετανάστευση·

 (δ) Για την αναποτελεσματικότητα του συστήματος κηδεμονίας για τα ασυνόδευτα παιδιά, για την έλλειψη ικανού αριθμού κατάλληλων καταλυμάτων για αυτά τα παιδιά, και για την de facto πρακτική της κράτησής τους, σε υποτυπώδεις συνθήκες και με ενήλικες με τους οποίους δεν έχουν καμία συγγένεια·

 (ε) Για τις αναφορές για συλλογικές απελάσεις προς την Τουρκία χωρίς να έχουν γίνει οι αναγκαίες διαδικασίες ατομικών αξιολογήσεων (άρθρα 2, 5 και 6)·

23. Η Επιτροπή καλεί το Συμβαλλόμενο Κράτος να εντείνει τις προσπάθειές του για την εφαρμογή των συγκριμένων δικαιωμάτων των προσώπων που εγκαταλείπουν περιοχές ένοπλης σύρραξης ή διώξεων τα οποία φθάνουν έως τις ακτές του. Επίσης, η Επιτροπή ζητά από το Συμβαλλόμενο Κράτος να διασφαλίσει το σεβασμό των δικαιωμάτων των μεταναστών που φτάνουν με τα ίδια μεταναστευτικά ρεύματα ως πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Οι προσπάθειες αυτές θα μπορούσαν να ενισχυθούν επίσης μέσω της ενισχυμένης διεθνούς συνεργασίας, ιδίως με τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Επιτροπή προτρέπει επίσης το Συμβαλλόμενο Κράτος να:
    

(α) Εξαλείψει την αυτόματη κράτηση των μεταναστών που φτάνουν στα νησιά, μετά την ολοκλήρωση της δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας, να θεσπίσουν εναλλακτικές λύσεις για την κράτηση, ώστε εκείνοι που στερούνται την ελευθερία τους να υποβάλλονται στην κατάλληλη διαδικασία και να λάβει μέτρα για να μετατρέψει τα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης στα νησιά σε ανοιχτά κέντρα·

 (β) Λάβει άμεσα μέτρα για να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης και να διασφαλίσει ότι όλοι στα κέντρα αυτά έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη, σε διερμηνείς, σε επαρκή τροφή και σε κοινωνική υποστήριξη·

 (γ) Τηρεί τους κανόνες δικαίου στα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης και να εντείνει τα μέτρα για την προστασία όσων διαμένουν σε αυτά τα κέντρα από όλες τις μορφές βίας·

 (δ) Εντείνει τις προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός στέρεου συστήματος κηδεμονίας και διορίζει ειδικούς κηδεμόνες για ασυνόδευτα παιδιά·

 (ε) Διευκολύνει την πρόσβαση στην εκπαίδευση για όλα τα παιδιά μετανάστες και, για το σκοπό αυτό, αυξήσει τους απαραίτητους ανθρώπινους, τεχνικούς και οικονομικούς πόρους, καθώς και την παροχή εκπαίδευσης σε καθηγητές και άλλα μέλη του προσωπικού που συμμετέχουν·

 (στ) Διασφαλίσει την τακτική και σαφή ροή πληροφοριών σχετικά με τη μετανάστευση και τις διαδικασίες ασύλου για όλους τους μετανάστες που φθάνουν στο Συμβαλλόμενο Κράτος, να διευκολύνει την πρόσβαση σε τέτοιου είδους διαδικασίες, καθώς και σε νομική βοήθεια και να εξασφαλίσει την ατομική αξιολόγηση των αιτήσεων ασύλου, καθώς και εγγύηση ότι η δέουσα διαδικασία θα εφαρμοστεί καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας ασύλου, συμπεριλαμβανομένης και της προστασίας από την επαναπροώθηση·

(ζ) Εφαρμόσει το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, επιδιώκοντας συνεργασία με την UNHCR (Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες), το OHCHR (Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα), τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και να ενημερώσει την Επιτροπή, στην προσεχή έκθεσή του, σχετικά με την εξέλιξη των κοινωνικό-οικονομικών δεικτών για την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, στην εκπαίδευση, στη στέγαση και στην απασχόληση των μεταναστών·

(η) Λάβει μέτρα για να επιταχυνθεί η εφαρμογή του Μηχανισμού Έκτακτης Μετεγκατάστασης με βάση τον οποίο θα μετεγκατασταθούν οι αιτούντες άσυλο από την Ελλάδα προς άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διακρίσεις στην εργασία των εργαζομένων μεταναστών και των ατόμων που ανήκουν σε εθνοτικές μειονότητες

24. Η Επιτροπή εκφράζει την ανησυχία της για τις κακές συνθήκες εργασίας των εργαζομένων μεταναστών, κυρίως εκείνων που εργάζονται στον τομέα της γεωργίας και της άτυπης οικονομίας, έχουν χαμηλό εισόδημα, δεν έχουν κάλυψη κοινωνικής προστασίας, διαβιούν σε δύσκολες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας και εργάζονται για πολλές ώρες. Η Επιτροπή εκφράζει επίσης την ανησυχία της για τις πληροφορίες που έλαβε και δείχνουν ότι οι “πρακτικές Μανωλάδας” που δεν έχουν ακόμα εξαλειφθεί (άρθρα 5 και 6).

25. Η Επιτροπή συνιστά το Συμβαλλόμενο Κράτος να λάβει άμεσα μέτρα για να θέσει τέρμα σε κάθε εκδήλωση διακρίσεων στην εργασία και την οικονομική εκμετάλλευση των εργαζομένων μεταναστών. Για το σκοπό αυτό, το Συμβαλλόμενο Κράτος θα πρέπει:
    

 (α) Να εντείνει τις προσπάθειές του για την καταπολέμηση και την πρόληψη παρόμοιων περιπτώσεων επεκτείνοντας την κάλυψη της εργασίας και της κοινωνικής προστασίας, σε όλους τους εργαζόμενους και ενισχύοντας τους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους της επιθεώρησης εργασίας, έτσι ώστε να αυξήσει την επιρροή της σε όλους τους χώρους εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της άτυπης οικονομίας και παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις επισκέψεις και τις κυρώσεις που επιβάλλονται από φορείς ελέγχου σε σχέση με τις περιπτώσεις διακρίσεων με βάση την εθνικότητα στο χώρο εργασίας·

 (β) Να προβεί στη διερεύνηση των περιπτώσεων διακρίσεων στην εργασία και εκμετάλλευσης της εργασίας των εργαζομένων προσφύγων και των ατόμων που ανήκουν σε εθνοτικές μειονότητες, να προβεί στη δίωξη των εργοδοτών που λειτουργούν καταχρηστικά και στην αποζημίωση των θυμάτων·

 (γ) Να εξετάσει την επικύρωση των Συμβάσεων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας αριθ. 129 σχετικά με την Επιθεώρηση Εργασίας (Γεωργία) του 1969,την αρ. 97, σχετικά με τη Μετανάστευση για Εργασία (αναθεωρημένη) του 1949 και την αρ. 189 για την Αξιοπρεπή Εργασία για Εγχώριους Εργαζόμενους του 2011.

Δ. Άλλες συστάσεις

Επικύρωση άλλων διεθνών κειμένων

26. Έχοντας υπόψη το αδιαίρετο χαρακτήρα όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η Επιτροπή ενθαρρύνει το Συμβαλλόμενο Κράτος να εξετάσει την επικύρωση των διεθνών συνθηκών για τα ανθρώπινα δικαιώματα που δεν έχει ακόμη επικυρώσει, ιδίως τις συνθήκες με τις διατάξεις που έχουν άμεση σχέση με κοινότητες που ενδέχεται να είναι αποδέκτες φυλετικών διακρίσεων, όπως η Διεθνής Συνθήκη για την Προστασία των Δικαιωμάτων Όλων των Εργαζόμενων Μεταναστών και των Μελών των Οικογενειών τους.
    

Παρακολούθηση της Διακήρυξης και του Προγράμματος Δράσης του Durban

27. Λαμβάνοντας υπόψη τη γενική σύσταση αρ. 33 (2009) για την παρακολούθηση της Διάσκεψης Επανεξέτασης της Διακήρυξης του Durban, η Επιτροπή συνιστά, κατά την εφαρμογή της Σύμβασης στην εγχώρια έννομη τάξη, το Συμβαλλόμενο Κράτος να θέσει σε ισχύ τη Διακήρυξη και το Πρόγραμμα Δράσης του Durban, που εγκρίθηκε τον Σεπτέμβριο 2001 από την Παγκόσμια Διάσκεψη κατά του Ρατσισμού, των Φυλετικών Διακρίσεων, της Ξενοφοβίας και της Μισαλλοδοξίας, λαμβάνοντας υπόψη το σχετικό έγγραφό της Διάσκεψης Επανεξέτασης της Διακήρυξης του Durban, που διεξήχθη στη Γενεύη τον Απρίλιο 2009. Η Επιτροπή ζητά από το Συμβαλλόμενο Κράτος να συμπεριλάβει στην επόμενη περιοδική έκθεση του συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με τα σχέδια δράσης και άλλα μέτρα που έλαβε για την εφαρμογή της Διακήρυξης του Durban και το Πρόγραμμα Δράσης σε εθνικό επίπεδο.
    

Διεθνής Δεκαετία Ανθρώπων Αφρικανικής Καταγωγής

28. Λαμβάνοντας υπόψη το ψήφισμα 68/237 της Γενικής Συνέλευσης, με το οποίο η Συνέλευση ανακήρυξε τα έτη 2015-2024 Διεθνή Δεκαετία Ανθρώπων Αφρικανικής Καταγωγής, και το ψήφισμα 69/16 σχετικά με το πρόγραμμα δραστηριοτήτων για την υλοποίηση της Δεκαετίας, η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να συντάξει και να εφαρμόσει ένα κατάλληλο πρόγραμμα μέτρων και πολιτικών. Η Επιτροπή ζητά από το Συμβαλλόμενο Κράτος να συμπεριλάβει στην επόμενη περιοδική έκθεσή της συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με τα συγκεκριμένα μέτρα που υιοθετήθηκαν στο πλαίσιο αυτό, λαμβάνοντας υπόψη τη γενική της σύσταση αρ. 34 (2011) για τις φυλετικές διακρίσεις σε βάρος των ατόμων Αφρικανικής καταγωγής.
    

Διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών

29. Η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να συνεχίσει τη διαβούλευση και την εντατικοποίηση του διαλόγου με οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που δραστηριοποιούνται στον τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως εκείνων που εργάζονται για την καταπολέμηση των φυλετικών διακρίσεων, σε συνάρτηση με τη σύνταξη της επόμενης περιοδικής έκθεσης και με την παρακολούθηση της εφαρμογής των τυρινών καταληκτικών παρατηρήσεων.
    

Τροποποίηση του άρθρου 8 της Σύμβασης

30. Η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να επικυρώσει την τροπολογία στο άρθρο 8 (6) της Σύμβασης που εγκρίθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1992, κατά τη δέκατη τέταρτη συνάντηση των Συμβαλλομένων Κρατών της Σύμβασης και εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση στο ψήφισμα της 47/111.
    

Δήλωση σύμφωνα με το άρθρο 14 της Σύμβασης

31. Η Επιτροπή ενθαρρύνει το Συμβαλλόμενο Κράτος να κάνει την προαιρετική δήλωση που προβλέπεται στο άρθρο 14 της Σύμβασης αναγνωρίζοντας την αρμοδιότητα της Επιτροπής να λαμβάνει και να εξετάζει ατομικές προσφυγές.
    

Κοινό βασικό έγγραφο

32. Η Επιτροπή ενθαρρύνει το Συμβαλλόμενο Κράτος να υποβάλει ένα κοινό βασικό έγγραφο που αντικαθιστά το βασικό έγγραφο του που χρονολογείται από το 2002, σύμφωνα με τις εναρμονισμένες κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την υποβολή εκθέσεων στο πλαίσιο των διεθνών συνθηκών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως εκείνες που αφορούν το κοινό βασικό έγγραφο, όπως εγκρίθηκαν κατά τη πέμπτη συνεδρίαση της μικτής Επιτροπής για τα όργανα παρακολούθησης των συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο 2006 (HRI/GEN/2/Rev.6, κεφ. I). Λαμβάνοντας υπόψη το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης 68/268, η Επιτροπή καλεί το Συμβαλλόμενο Κράτος να τηρήσει το όριο των 42.400 λέξεων για τέτοια έγγραφα.
    

Παρακολούθηση των τωρινών καταληκτικών παρατηρήσεων

33. Σύμφωνα με το άρθρο 9 (1) της Σύμβασης και τον κανόνα 65 του Κανονισμού της, η Επιτροπή ζητά από το Συμβαλλόμενο Κράτος να παράσχει, εντός ενός έτους από την έκδοση των τωρινών καταληκτικών παρατηρήσεων, πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή των συστάσεων που περιέχονται στις παραγράφους 23 (ε και στ) και 25 (β) ανωτέρω.
    

Παράγραφοι με ιδιαίτερη σημασία

34. Η Επιτροπή επιθυμεί να επιστήσει την προσοχή του Συμβαλλόμενου Κράτος στην ιδιαίτερη σημασία των συστάσεων που περιέχονται στις παραγράφους 13, 17 και 21 ανωτέρω και ζητά από το Συμβαλλόμενο Κράτος να παράσχει λεπτομερείς πληροφορίες στην επόμενη περιοδική έκθεσή του σχετικά με τα συγκεκριμένα μέτρα που έλαβε για την εφαρμογή αυτών των συστάσεων.
    

Διάδοση πληροφοριών

35. Η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να θέτει άμεσα στη διάθεση του κοινού τις εκθέσεις του τη στιγμή της υποβολής τους καθώς και οι καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής σε σχέση με τις εκθέσεις αυτές να δημοσιοποιούνται με τον ίδιο τρόπο στις επίσημες και άλλες διαδεδομένες γλώσσες, ανάλογα με την περίπτωση.
    

 Σύνταξη της επόμενης έκθεσης

36. Η Επιτροπή συνιστά στο Συμβαλλόμενο Κράτος να υποβάλει από κοινού την εικοστή τρίτη και εικοστή τέταρτη περιοδική του έκθεση, ως ένα ενιαίο έγγραφο, μέχρι τις 18 Ιουλίου 2019, λαμβάνοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές για την υποβολή εκθέσεων που εγκρίθηκαν από την Επιτροπή κατά τη διάρκεια της εβδομηκοστής πρώτης συνόδου της (CERD/C/2007/1) απαντώντας σε όλα τα θέματα που θίγονται στις παρούσες καταληκτικές παρατηρήσεις. Λαμβάνοντας υπόψη το ψήφισμα 68/268 της Γενικής Συνέλευσης, η Επιτροπή καλεί το Συμβαλλόμενο Κράτος να τηρήσει το όριο των 21.200 λέξεων για τις περιοδικές εκθέσεις.
    

---

[1] Εγκρίθηκαν από την Επιτροπή κατά την ενενηκοστή της ολομέλεια (2 έως 26 Αυγ 2016 – CERD/C/GRC/CO/20-22)_.

[2] http://tbinternet.ohchr.org/Treaties/CERD/Shared%20Documents/GRC/CERD_C_GRC_CO_20-22_24986_E.pdf

 

 

GHM, FUEN and DEB condemn arrest of Mr Kaymakçı, president of FUEN member organisation from Rhodes and Kos

The Federal Union of European Nationalities (FUEN) is shocked by the news that the president of our member organization Rhodes, Kos and the Dodecanese Turks Culture and Solidarity Association, Mr. Mustafa Kaymakçı was arrested and kept under detention one night in Kos (İstanköy), where he was doing research for a new project of his organization. Later he was expelled from Greece and prohibited to enter Greece on the grounds that he poses a threat to the public order. FUEN strongly condemns the attitude of the Greek authorities and expresses its strong support to Mr. Kaymakçı against this illegitimate and humiliating act by the Greek authorities.

 “Mr. Kaymakçı is a well-respected member of our FUEN family, fighting for the preservation of the language and culture of his community. Expelling one or another leader of the community from Greece will certainly not solve the decades long struggle of the Turkish minority on the Greek Islands or in Western Thrace. The dialogue between minority and majority should prevail, we ask the Greek Government to show openness towards the problems raised by the ethnic minorities as the right European approach.” stated Loránt Vincze, FUEN President.

The Greek police arrested Mr. Kaymakçı on 30 August 2016, based on the decision that he is prohibited to enter Greece as from 18 July 2016. He was not informed about this decision before in Rhodes (Rodos), where he first entered Greece on August 27th and was not served a copy of this decision at the moment of arrest in Kos. The conditions of detention in the police station were inhumane. He was kept under detention in an overcrowded room of 30 square meters with only a small window.

Mr Kaymakçı was released only after he signed a letter that he will not sue the Greek authorities. On August 31st, he was expelled to Turkey by police escort and he was not allowed to return back to Rhodes and take his personal belongings there.

As a member of the Turkish community of Rhodes, Mr. Kaymakçı was born in Rhodes and later grew up in Turkey. The Rhodes, Kos and the Dodecanese Turks Culture and Solidarity Association, which has the aim of preserving the cultural identity and traditions of the Turkish community in Rhodes and Kos, particularly to learn their mother tongue through bilingual education as it was before 1972, carries out activities at the international level.

---

Greek Helsinki Monitor comment: “This is difficult to believe, it throws Greece back in the dark ages!”

---

Parliamentary Assembly of the Council of Europe Resolution 1894 (2012) “The inadmissibility of restrictions on freedom of movement as punishment for political positions”

1. Freedom of movement between Council of Europe member States is both a legal and a political issue, as shown in Recommendation 1648 (2004) on the consequences of European Union enlargement for freedom of movement between Council of Europe member states. The Parliamentary Assembly now wishes to stress the link between free movement of persons and freedom of expression.

2. The Assembly recognises that, in principle, under international law, States have a sovereign right to decide on who shall be allowed to enter their territories. However, this right can be limited by treaty law, including the Schengen Agreements. In addition, a denial of entry based solely on a person’s political views could constitute an abuse of the right to determine entry and a form of discrimination within the meaning of Article 14 of the European Convention on Human Rights (ETS No. 5).

3. Some member States have misused their legal right to determine entry into their territory in order to deny entry to some persons merely as punishment for a political or ideological position they peacefully hold.

4. The Assembly condemns such practices and recalls that States which are also members of the European Union are bound by strict rules within the framework of the European legal order and in particular the Schengen Agreements.

5. The Assembly therefore:

5.1. recalls that freedom of movement is a prerequisite for the enjoyment of many other rights and is an important condition for the free development of individuals;

5.2. stresses that freedom of movement should not be restricted or used as a sanction for the expression of peacefully held political opinions and calls on the member States of the Council of Europe to give full effectiveness to the freedom of expression under Article 10 of the European Convention on Human Rights, by refraining from denying access to their territories on such grounds;

5.3. considers that the legal order of the European Union also does not allow the restriction of free movement of persons within the European Union as a punishment for expressing a political position and reminds European Union member States that resorting to such a practice may give rise to a claim for damages by the individuals concerned;

5.4. stresses that entries into the Schengen Information System must not be misused in order to deny persons who are not nationals of a European Union member State access to the Schengen area as a punishment for expressing a peacefully held political position;

5.5. recalls the Schengen States’ duty to provide for swift judicial or administrative review of any entry into the Schengen Information System.

---

ΚΑΤΑΔΙΚΗ

10.09.2016-13:14

Καταδικάζουμε έντονα την απέλαση από την Ελλάδα του καθηγητή Ιατρού Μουσταφά Καϊμακτσί πρόεδρο του Συλλόγου Πολιτισμού και Αλληλεγγύης Τούρκων Ρόδου-Κω και Δωδεκανήσων.

Σύμφωνα με όσα μάθαμε από το δελτίο τύπου της ΕΟΤΔΘ της 5 Σεπτεμβρίου 2016, ο καθηγητής Ιατρός Μουσταφά Καϊμακτσί ο πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτισμού και Αλληλεγγύης Τούρκων Ρόδου-Κω και Δωδεκανήσων μαζί με τον αντιπρόεδρο Αχμέτ Κιρεβλιασί στα πλαίσια μιας επίσκεψης εργασίας είχαν εισέλθει μέσω Ρόδου στην Ελλάδα στις 27 Αυγούστου 2016. Ο Καϊμακτσί ο οποίος έφυγε στα 5 του χρόνια από τα χώματα όπου γεννήθηκε, επισκέφτηκε συγγενείς του και την Τρίτη 30 Αυγούστου επισκέφτηκε την Κω. Το απόγευμα της ίδιας μέρας η Ελληνική αστυνομία, με τον ισχυρισμό πως από τις 18 Ιουλίου 2016 υπάρχει απαγόρευση εισόδου του στην χώρα, τον συνέλαβε και τον έβαλαν στο κρατητήριο. Ο πρόεδρος Καϊμακτσί ανέφερε πως θέλει να δει το έγγραφο απαγόρευσης εισόδου και ότι όταν εισήλθε στην χώρα αυτό δεν του επιδόθηκε. Αλλά η αστυνομία δεν μπορούσε να του το δείξει διότι όπως είπαν δεν το είχαν στα χέρια τους.

Του είπαν πως θα μπορούσε να αποφυλακιστεί εάν υπέγραφε ένα έγγραφο που ανέφερε πως δεν θα προσέφευγε δικαστικά για αυτό το περιστατικό ούτε στα εθνικά ούτε στα διεθνή δικαστήρια. Ο Καϊμακτσί αφού έμεινε μια νύχτα στο κρατητήριο, υπέγραψε το παράνομο αυτό έγγραφο και στις 31 Αυγούστου, αφέθηκε ελεύθερος για να απελαθεί. Με αστυνομική συνοδεία τον ανέβασαν στο φέριμποτ για να επιστρέψει στην Τουρκία. Δεν του επετράπη ούτε να περάσει από το ξενοδοχείο του στην Ρόδο να πάρει τα προσωπικά του αντικείμενα.

Δηλώνουμε σε όλη την κοινή γνώμη ότι το γεγονός πως αυτά συνέβησαν στον καθηγητή Ιατρού Μουσταφά Καϊμακτσί ο οποίος ασκεί τα καθήκοντα του προέδρου στον Σύλλογο Αλληλεγγύης και Πολιτισμού Τούρκων Ρόδου-Κω και Δωδεκανήσων που ιδρύθηκε το 1996 σε μια χώρα της Ε.Ε. είναι κάτι το λυπηρό, απάνθρωπο και απαράδεκτο.

Καλούμε όλους τους αρμοδίους να δράσουν ώστε να λυθεί και να αποκατασταθεί αυτή η κατάσταση.

ΚΙΕΦ

United Nations Committee uses information from FUEN Resolution for its report on Greece

01.09.2016 – News

In its report on the implementation of the Convention on the Elimination of All Forms of Racial Discrimination about Greece, the Committee on the Elimination of Racial Discrimination (CERD) (the body of independent experts overseeing compliance) used information from the FUEN Resolution about the Turkish minority in Rhodes and Kos that was adopted at the Assembly of Delegates of the Federal Union of European Nationalities, which took place in Wrocław / Breslau on 21 May 2016.

The resolution was also included in a parallel report on Greece’s compliance with the Convention, submitted by the Greek Helsinki Monitor and other Greek human rights organisations.

The Committee wrote the following about the situation of minorities in Greece:

10. The Committee is concerned that Muslims living in Thrace region covered by the provisions of the Treaty of Lausanne of 1923 and who belong to various ethnicities are recognized only as a religious minority by the State party. The Committee is also concerned that other Muslims including those living in the islands of Rhodes and Kos, and not covered by the Treaty of Lausanne, may be denied the right to self-identification and therefore cannot fully enjoy their rights under the Convention. As a result the effective enjoyment by persons belonging to ethnic minorities of their rights to preserve their language, culture and freedom of association is curtailed (arts. 1, 2 and 5).

11. Notwithstanding the explanation provided by the State party that ethnic groups are not considered as minorities, the Committee believes that in a multi-ethnic society recognition of ethnic groups of smaller size may help them to protect their existence and their identity. The Committee also notes that the Treaty of Lausanne does not prohibit the consideration of other groups as minorities nor does it prevent persons belonging to various ethnic groups to exercise their right to self-identification. The Committee therefore recommends that the State party review its position and consider recognizing other groups that may qualify as being ethnic, or religious minorities, and encourages the State party to implement the relevant decisions of the European Court of Human Rights.

Other points of critique included the fact that the new anti-racism law No. 4285/2014 is not fully compliant with the requirements of the Convention, as it does not criminalise the dissemination of ideas based on racial superiority and does not provide for a procedure to declare illegal, and prohibit, racist organizations. This is particularly problematic in regard to the Golden Dawn political party, which the Committee classifies as the most prominent racist organization, inspired directly by neo-Nazi ideas. Furthermore the Committee is concerned that austerity measures taken to address the economic crisis in the State party generated disproportionate impact on minority groups

Almost all the United Nations Member States (177 out of 197) ratified the Convention on the Elimination of All Forms of Racial Discrimination and all these States are obliged to submit regular reports to the Committee on how the rights are being implemented. The Committee examines these reports and addresses its concerns and recommendations to the State party in the form of “concluding observations”.

Concluding observations of the Committee on the Elimination of Racial Discrimination
FUEN Resolution on the Turkish Minority in Rhodes and Kos